Amsterdam rond de lunch. Hij speelde tientallen glansrollen, waaronder ‘Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus’. 750 x uitverkocht, 400.000 bezoekers. Zij speelde pas één maal de sterren van de hemel in niet de minste rol van Anne Frank.
‘Ineens was ik een bekende Nederlander’
Huub
“Wat is er in 50 jaar tijd met het vak gebeurd? Nou, inhoudelijk niet veel, eigenlijk.“ Zegt Huub. “Het hokje van de souffleur is verdwenen. En ‘t Spant, tegenwoordig Spant genoemd, werd geopend en werd 40 jaar later verbouwd tot een warm bad voor mij. Ik zag Spant op TV waar veel live uitzendingen vandaan kwamen. ‘De Gouden Stuiver’ met Ria Bremer en natuurlijk de shows van Mies Bouwman. Het leuke is dat ik al die mensen later zelf heb ontmoet. Ik speelde daar mijn allereerste rol in ‘Harold & Maude’, samen met Mary Dresselhuys. Een jaar later kwam ‘De Lift’ uit. Ineens was ik een bekende Nederlander. Mede dankzij de TV. Dankzij Sonja Barend en Ivo Niehe.”
“Nee, er is feitelijk maar weinig veranderd in het toneel. Er is nog altijd goed acteren en minder goed acteren. Goed kunnen acteren zie je – vind ik – te weinig. Dat ligt deels misschien aan de opleiding. In de speelwijze is er ook weinig nieuws. Als je nu naar een stuk als ‘Mooi Weer Vandaag‘ uit 1971 zou kunnen kijken met Paul Steenbergen en Ko van Dijk – 47 jaar later – dan is dat zo modern en zo eigentijds. Dat kun je vandaag op het toneel zetten.”
Relatie
“De teruglopende belangstelling voor met name het toneel werd vooral veroorzaakt doordat er veel publieksvijandige voorstellingen werden gemaakt, die niemand goed begreep. Behalve door intimi. Daardoor verloor het toneel veel van haar respons. Ik las dat er sinds de jaren zeventig 2,6 miljoen mensen niet meer naar toneel gaan. Jammer.”
“Het kijkgedrag is anders geworden. Mensen denken in het theater tegenwoordig dat ze naar TV kijken. Ze eten rustig voor je ogen een zak chips leeg. Krakend en wel. Afgelopen vrijdag nam iemand midden in de voorstelling zijn mobieltje aan. Met “Hallo, ja, hallo, ik zit in het theater.” Ik schreeuwde toen dat dat rot mobieltje uit moest. Vroeger was er meer respect.”
‘Dat is de kracht van toneel’
Anne
Klik
Anne van der Burg is het vaak met hem eens. Ondanks het verschil in leeftijd. Hij 63, zij 27 jaar. Haar oma heeft gevraagd om een foto te maken van hun samen. De camera zegt ‘klik’ en vangt hen allebei. “Ik vind veel inspiratie in wat hij allemaal als acteur deed en nog altijd doet in zowel theater, film als televisie.” Vertelt Anne. “Je leert zo veel van acteurs die al zo lang in het vak zitten. Hoe het vroeger ging.
Vergeleken met hoe het nu gaat. Vooral omdat toneel vroeger meer betekenis had dan tegenwoordig. Er kwamen zoveel meer bezoekers. Mensen groeiden op met een schrijver als Vondel. Wisten wie dat was. De meeste jonge mensen hebben daar geen idee van. Die kennen alleen het Vondelpark.”
“Ik ben net van de toneelschool, dus ik heb nog maar weinig mooiste rollen gespeeld. Ik heb bij Theater Utrecht een rol gespeeld. Daarvoor heb ik een dansopleiding gevolgd. Hard werken en er voor gaan, dat ken ik.
Wanneer je tegenwoordig van de toneelschool afkomt, word je in het diepe gegooid. Er is weinig werk. Om aan de bak te komen is pittig. Ik moet je eerlijk zeggen: als ik nu ergens op een toneel een brief mag opbrengen, dan doe ik dat. Ja, ik ben ambitieus. Ik wil spelen, spelen, spelen. Dat bewonder ik aan Huub. Dat hij in de volle breedte bijna alles heeft gedaan. Dat wil ik ook.”
Publiek
“Ik herken wat Huub zegt over hoe belangrijk je publiek is. In ‘Achter het Huis’ reageerde een bezoeker geëmotioneerd naar de vader van Anne, die in deze bewerking als ijzige, gereserveerde man op toneel wordt gezet. Zij riep vanuit de zaal: “Foei, foei, foei, meneer Frank”. We stonden toen als acteurs stijf van de spanning. Wat gebeurt er nu? Dat is de kracht van toneel, dat een toeschouwer zo meeleeft in het verhaal.”
Tekst: Freek van Mierlo
Fotografie: Sander Boer